De verwachtingen waren hooggespannen bij team De Rooy om de mooie lijn van gisteren naar Dakar etappe 2 door te trekken. In hun specifieke rol als “snelle assistent” voor de kopmannen, hadden Michiel en zijn bemanning gisteren hun teamgenoot Vick Versteijnen al “gedepanneerd”. Zou het vandaag in hun rit van Al Wajh naar Neom anders lopen?

Michiel, Edwin en Bernard waren weer goed van start gegaan in hun Iveco Trakker. De race verliep voorspoedig en ze hielden de snelheid lekker hoog. Dit resulteerde op een gegeven moment in de 12^e doorkomsttijd. Top!

Aangekomen bij de neutralisatie (een verplichte stop) bleek dat er een gat in de versnellingsbak van teamgenoot Vick Versteijnen was geslagen. Oorzaak? Gewoon domme pech! Juist daardoor was het wel enorm balen voor Vick.

Door dit incident konden Michiel en zijn bemanning wel weer laten zien wat het begrip “snelle assistentie” inhoudt: Ze waren binnen 10 minuten bij de plaats des onheils aangekomen. Op een geïmproviseerde en zeer creatieve manier (met kneedbaar aluminium, rubber plaat, oude lappen en spanbanden) wisten ze het gat te dichten. MacGyver was er niets bij!

Nadat de versnellingsbakolie weer was aangevuld, konden beide trucks hun race naar de finish vervolgen. Michiels equipe heeft in het laatste deel nog heerlijk kunnen crossen in een supermooi landschap om uiteindelijk met 2,5 uur vertraging op een 24^e plaats te finishen. Gezien de gebeurtenissen is dat gewoon weer een keurige prestatie.

Etappe #3 start en finisht in de plaats Neom. Wat zal die weer gaan brengen? Niemand die het weet, en dat maakt de Dakar rally zo spannend. Ook om te volgen.

Op 7 januari stond voor Michiel Becx de derde Dakar etappe op het programma. De stad Neom (Saoedi-Arabië) was het begin- en eindpunt van een route die dwars door de woestijn en langs bergen omhoog zou lopen. Tijdens de eerste twee etappes vormden de talrijke stenen een behoorlijk probleem voor veel coureurs. Hopelijk zou dat deze etappe anders zijn………

Samen met Edwin Kuijpers (navigator) en Bernard der Kinderen (monteur) ging Michiel wederom van start met een tweeledige doelstelling: Het belangrijkste was het verzorgen van “eerste hulp” als één van zijn De Rooy teamgenoten met pech onderweg zou komen te staan. Daarnaast wilde Michiel natuurlijk een zo snel mogelijke tijd met de Iveco Trakker neerzetten.

Gelukkig werd iedereen van team De Rooy vandaag ontzien door de pechduivel. In het landschappelijk hele mooie rondje van en naar de plaats Neom (427km) verliep alles voorspoedig en hebben ze geen service hoeven te verlenen.

Hoewel ze veel door andermans stof aan het racen waren, had men ook oog voor de indrukwekkende canyons die ze passeerden. De route voerde door een supermooi gebied waarin woestijnen, bergen en valleien elkaar afwisselden.

Michiel reed gestaag naar voren en klom op van de 125^e startplaats (alle auto’s en trucks) naar de 66^e positie binnen die rangschikking. In het truck-klassement stegen ze van de 27^e naar de 17^e plaats. De weg naar voren is weer gevonden!

Ook Janus van Kasteren en Vick Versteijnen (de kopmannen van team De Rooy) klommen in de truck-rangschikking: Janus van plaats 8 naar 7, Vick van 28 naar 12. Al met al een mooie dag voor team De Rooy.

Op 8 januari gaat het van Neom naar Al-‘Ula over een afstand van 450km en verlaat de Dakar karavaan de Rode Zeekust.

Op 8 januari is etappe 4 in de Dakar rally verreden en deze voerde van Neom naar Al’Ula over een afstand van 453 kilometer.

De proef van deze rit was eigenlijk nog niet begonnen, of de truck van teamgenoot Vick Versteijnen kreeg helaas opnieuw pech. Dit keer was het een kapot gelopen wiellager. Uiteraard pakten Michiel Becx en zijn bemanning hun rol als “snelle assistentie” weer op. De equipe in de Iveco Trakker probeerde om het euvel te verhelpen maar uiteindelijk was er onvoldoende tijd om dit voor elkaar te krijgen. Als ze nog langer gesleuteld hadden, hadden ze zelf niet meer mogen starten.

Met drie kwartier vertraging vertrokken Michiel, Edwin en Bernard bijna als laatste. Daardoor was men helaas veroordeeld tot het continue rijden en navigeren door lange en dichte stofwolken, opgeworpen door de andere deelnemers. Toch lukte het ze om een groot aantal trucks en auto’s in te halen. Een prestatie op zich!

In het laatste deel van de 453 kilometer maakte de hoeveelheid stenen het racen echt heel moeilijk en ze reden zelfs twee banden lek op dezelfde steen. Na een klein kwartier kon team Becx de route gelukkig weer vervolgen. Het werd toen al snel donker en de laatste 70 kilometer van de etappe moesten bestuurder Michiel en navigator Edwin in het donker hun weg zien te vinden. Logischerwijze zakte de snelheid in die rijomstandigheden in, maar twee uur later wist men zonder verdere kleerscheuren de finish te passeren.

Op 9 januari staat de rit naar Ha’il op het programma en moeten de deelnemers de eerste 140 kilometer zeer uitgestrekte duinen trotseren.

Vandaag, 9 januari, gingen de trucks van team De Rooy Iveco, waaronder dus ook die van Michiel Becx, verder Saoedi-Arabië in. Het bleek een landschap met mooie open valleien en veel duinen, soms met “afstapjes” van wel 100 meter. Maar veel duinen betekent ook moeilijker navigeren. Daardoor was de rol van navigator Edwin Kuijpers vandaag nog belangrijker dan normaal. Hij zou de bemanning totaal niet teleurstellen.

Michiel, Edwin en Bernard (monteur) konden lekker vroeg vanaf de 66^e positie vertrekken en zouden de hele rit heerlijk vrijuit en zonder al te veel risico door het zand racen. Vick Versteijnen, die achter Michiel gestart was, haalde de Iveco Trakker van Michiel 125 km voor de finish in. Dat was te verwachten, want die van Vick is veel lichter van gewicht.

Vandaag waren er dus eens geen lekke banden of andere calamiteiten. De Iveco Trakker blijft sowieso goed overeind in het veld. Michiel is dan ook erg tevreden over de prestaties van zijn truck en zei daarover het volgende: “Een knoest van een auto is het. Als je daar gas mee geeft… dat ding doet het gewoon altijd. Hij is altijd wakker!”

De laatste 200 kilometer bestond alleen maar uit zand en duinen waar geen einde aan leek te komen. Maar toen ze die getrotseerd hadden, passeerden ze keurig als 20^e de finish. De equipe van Michiel is nu op een 17^e plaats in de truck-rangschikking terug te vinden.

Na afloop gaf Michiel nog een kernachtige samenvatting van de dag: “Eindelijk een etappe zonder trammelant. Op weg naar het bivak hebben we nog ff een pizzaatje gehaald. Heerlijk!”.

Morgen gaat etappe #6 van Ha’il naar Riyadh over een afstand van totaal 830km. En dan is het nog niet eens de langste dag in deze Dakar. Kun je nagaan wat zo’n rally vergt van de teams.

Op vrijdag de 10^e januari stond de etappe naar Riyadh in het zware Dakar schema. Met totaal 830km, waarvan 478km de special bedroeg, zou dit één van de zwaarste ritten van deze jaargang worden. “Nog even een dag erop knallen, en dan volgt de rustdag.” Dat moest Michiel Becx gedacht hebben toen hij en zijn mannen aan deze lange etappe begonnen.

Uiteindelijk zouden ze er 6,5 uur over doen om de finish te bereiken. Net als gisteren ging dat gelukkig zonder noemenswaardige calamiteiten of problemen. Maar het mooie, indrukwekkende landschap zou zich niet zonder slag of stoot gewonnen geven.

Sommige duinen waren namelijk al zodanig door de voorgangers kapotgereden, dat daardoor de Iveco Trakker tot tweemaal toe niet tegen de steile duinen omhoog kon rijden. Maar door vol te houden en te improviseren lukte het uiteindelijk toch om ze te overwinnen.

Michiel Becx (driver), Edwin Kuijpers (navigator) en Bernard der Kinderen (engineer) wisten hun truck mooi op tijd en voor het donker over de eindstreep te rijden, waarbij ze toch nog zo’n 100 deelnemers achter zich hadden gelaten. Een groot aantal van de ingehaalde auto’s en trucks moest het laatste stuk van de etappe in het donker rijden. Uit hun verhalen bleek dat dat geen sinecure was zodat “team Becx Verhuur” een nog beter gevoel bij zijn prestatie van vandaag kreeg.

Morgen staat de welverdiende rustdag op het programma. Helaas geen relaxdagje voor de monteurs Sven, Patrick en Bernard want die gaan de Iveco Trakker prepareren voor de zware tweede week.

Na Afrika en Zuid-Amerika werd de Dakar rally voor het eerst verreden in Azië. Saoedi-Arabië zou een zeer uitgestrekt land blijken met hele mooie en vooral indrukwekkende landschappen. Michiel Becx nam dit jaar deel aan de prestigieuze rally als teamlid van De Rooy Iveco waarbinnen hij met zijn Iveco Trakker de “snelle assistentie” moest verzorgen voor zijn twee kopmannen. Laat dat nu net op zijn lijf geschreven zijn, want service verlenen zit nu eenmaal in Michiel’s DNA!

Samen met Edwin Kuijpers als zijn navigator en Bernard der Kinderen als monteur zouden ze in week 1 heel regelmatig in die depannage-rol aan de bak moeten. Vooral kopman Vick Versteijnen werd getroffen door het noodlot. Zijn kapotte stuurstang bleek nog op een redelijk standaard manier te verhelpen. Maar toen Vick een gat in zijn versnellingsbak bleek te hebben, moest de bemanning van Michiel improviseren met o.a. kneedbaar aluminium en lapjes rubber om het gat te dichten. Ook dat lukte! Ook de andere kopman van team De Rooy, Janus van Kasteren, kwam niet ongeschonden de eerste week door. Hij werd met name getroffen door een groot aantal lekke banden.

Met een vierde plaats in het truck-klassement voor Janus mag team De Rooy tevreden terugkijken op week 1. Ook Michiel Becx is tevreden over het verloop van de eerste 6 etappes. Daar waar nodig kon hij de assistentie verlenen die van hem en zijn bemanning gevraagd werd, en daarnaast kon hij lekker racen. Zijn Iveco truck (11 ton!) voelde echt super-robuust en betrouwbaar aan: “Een knoest van een auto is het. Als je daar gas mee geeft… dat ding doet het gewoon altijd. Hij is altijd wakker!”. Daarnaast draagt zijn 17^e plaats in de rangschikking ook bij aan dat goede gevoel.

We zijn benieuwd wat week 2 weer voor verrassingen gaat brengen. Het blijft rally rijden dus het wordt gegarandeerd weer een spektakel. We wensen Michiel en de rest van team De Rooy heel veel succes!!

Vandaag stond de etappe van Riyadh naar Wadi Al-Dawasir in het Dakar schema.

De rustdag gisteren had zowel de deelnemers als de trucks goed gedaan, en dus stonden vanmorgen Michiel en zijn bemanning dan ook vol nieuwe energie aan de start van de etappe. Daarin opgenomen was de langste proef van de Dakar rally: 547 zware kilometers zouden mens en machine op de proef stellen. Het zou een hele snelle proef blijken waarbij hun truck gemiddeld 95 km/uur zou halen. De route voerde langs snelle zandpaden en mooie maar superzachte duinpartijen waarbij ze zich geen enkele keer vastgereden hebben. Eens te meer bleek weer dat de Iveco Trakker zich gewoon als een beest gedraagt in dit duinlandschap: hij is niet te stoppen!

Na afloop van de etappe vond Michiel Becx zich op een 20^e plaats truck in het algemeen klassement bij de trucks. En dat is een prima resultaat.

Morgen staat er een rondje rond Wadi Al-Dawasir op de planning over een totale afstand van 713 kilometer met een proef van 474 kilometer.

Het is maandag de 13e en vandaag werd de etappe rondom Wadi Al-Dawasir verreden. De motoren gingen vanwege het tragische ongeval van hun collega-coureur Paolo Gonçalves niet van start. De trucks daarentegen zouden wel het normale programma afwerken.

Het zou een lange maar wel snelle etappe worden waarin Michiel Becx zijn rol als snelle assistentie weer kon waarmaken. Na 45km stond Vick Versteijnen stil met een kapot aandrijfaslager. Nadat ze hem vlug geholpen hadden, hebben Michiel, Edwin en Bernard hun route weer vervolgd. Ze moesten namelijk in de buurt blijven van de andere twee coureurs van Team De Rooy. De eerste van dat tweetal die hun hulp kon gebruiken was Albert Llovera, maar die kon gelukkig zelf zijn problemen oplossen. Later stond Janus van Kasteren stil op een duintop, maar ook hij wist zonder assistentie zijn weg te vervolgen.

Michiel Becx kon daardoor verder vrijuit racen en is de strijd aangegaan met Jan van de Laar (van het Nederlandse Fried van de Laar racing team). Dit leverde een mooi gevecht in de duinen op, waarbij beide coureurs elkaar vaak passeerden. Onderweg naar de finish kwamen ze nog veel deelnemers tegen die vast stonden in de duinen. Het was dus echt geen makkelijke etappe vandaag.

Uiteindelijk zat er op de eindstreep 30 seconden tussen Michiel en Jan waardoor men zeker kan spreken van een mooie en spannende strijd. De Iveco Trakker van Michiel kwam op een nette 18^e plaats binnen. Hij had sterk gereden en is geen enkele keer vast komen te zitten, met deze keurige classificatie als gevolg.

Morgen, dinsdag 14 januari, gaan we voor etappe #9 de duinen verlaten en ligt opnieuw het gevaar van de stenen op de loer. Michiel Becx en zijn bemanning zijn weer op hun hoede.

De negende Dakar etappe, die de 14e januari verreden werd, liep van Wadi Al-Dawasir naar Haradh. De route liep over twee soorten ondergronden. In het eerste deel lagen veel stenen op de route. Michiel Becx noemde ze “bokkenpaden”, rivierbedingen vol met grind. Daarna waren het vooral lange zandpaden waar geen eind aan leek te komen.

In het begin moest “team Becx” veel door het stof van de voorgangers heen navigeren en rijden. Voor Michiel, Edwin en Bernard verliep dat zonder tegenslagen, maar voor een aantal anderen had het zeer negatieve gevolgen. Ze zagen een paar andere auto’s die flinke klappers gemaakt hadden. Sommigen waren zelfs zwaar gecrasht. Het stof en de stenen zorgden er dus voor dat het zelfs een gevaarlijke proef genoemd kon worden.

Maar op het tweede gedeelte kon men weer veel gas geven met de Iveco Trakker. Lange paden en mooie surfduinen vormden de juiste ondergrond om het gaspedaal zo nu en dan helemaal in te kunnen trappen.

De route bracht hen uiteindelijk in “the empty quarter”. Dit is een stuk van Saoedi-Arabië dat bekend staat om zijn enorme uitgestrektheid en (de naam zegt het al) een totaal gebrek aan variatie of activiteiten. Mens noch dier hebben er iets te zoeken, met één uitzondering: de oliewinning. Verder zijn het enorme lege vlaktes voor zover het oog reikt.

Dat het vlak was, wil overigens niet zeggen dat het makkelijk sturen was voor Michiel. Vanwege de afstelling van zijn truck om grote schokken op te vangen, moet hij met name op dit soort lange, vlakke en rechte wegen, relatief vaak bijsturen. “Maar dat hoort er nu eenmaal bij, niet mopperen, gewoon doorrijden”, aldus Michiel die uiteindelijk de 16^e tijd bij de trucks zou rijden.

De 15^e staat route #10 naar Shubaytah in de planning. Dit is het eerste deel van de marathon-etappe over twee dagen. Het wordt weer een monsterrit waarbij gevreesd wordt voor een aankomst in het donker. Maar ja, wat kan je er aan doen? Michiel Becx: “Een extra slaapzak meenemen, meer niet!”

Vandaag stond het eerste deel van de marathon-etappe gepland. Na een proef van 534km zouden de coureurs in het bivak geen assistentie van monteurs mogen krijgen om daarna morgen het tweede deel van de rit te rijden. Helaas kon men de proef niet afmaken. De etappe werd namelijk na 345 km door de organisatie vanwege veiligheidsredenen stilgelegd. Maar daarover later meer….

De dag startte lekker voor Michiel Becx en hij stuurde zijn truck over vele lage duintjes. Toch werd het af en toe vanwege de diepe afstapjes nog gevaarlijk. Het eerste deel van de rit was 220km, daarna volgde de neutralisatie van 120km asfalt naar het volgende deel van de proef. De team De Rooy collega Albert Llovera stond in het tweede deel van de proef na 50km met een kapotte turbo en de snelle assistentie kon weer aan de bak. De topmonteur aan boord bij Michiel, Bernard der Kinderen, klaarde de klus in 20 minuten waardoor het tijdsverlies voor “team Becx” beperkt bleef.  Daarna konden ze in hun Iveco Trakker lekker gas geven waarbij ze en passant de truck van Jan van de Laar weer inhaalden.

Helaas kregen de coureurs bij het uitkomen van de tweede proef van de organisatie te horen dat ze niet verder mochten rijden. De rally werd stil gelegd vanwege de vele zandstormen die de vervolgroute, met daarin heel veel zware en hoge zandduinen, teisterden. Op zich was dat natuurlijk gruwelijk balen, maar ook Michiel begreep de ernst van de zaak: De veiligheid van coureurs en officials staat altijd op de eerste plaats.

De verschillende teams gingen daarna op een relatief rustig tempo richting het marathonbivak en daar aangekomen begon hun voorbereiding voor het tweede deel morgen (16-1). Dan gaan de deelnemers weer terug naar Haradh (379km). We hopen dat de weersomstandigheden hen dan beter gezind zullen zijn.

Na de afgelasting door de zandstormen gisteren, stond vandaag het tweede deel van de marathon-etappe gepland. Na de nacht in een tentje doorgebracht te hebben (ook dat was lekker ouderwets), konden Michiel, Edwin en Bernard aan het eerste deel beginnen. Het zouden 120 zeer zware kilometers worden met veel zeer zware duinen. Door de regenval zouden deze nog moeilijker te bedwingen blijken.

Net voordat ze het duingebied achter zich lieten, schoof de Iveco Trakker heel langzaam weg. Het was achteraf niet eens zo’n heel groot obstakel, maar toch viel hun truck op de zijkant. Hoe mooi is het dan dat op zulke momenten collegialiteit en behulpzaamheid in plaats van rivaliteit en concurrentie de boventoon voeren. De mannen van het team van Martin van den Brink schoten de snelle-assistentie-equipe van Team De Rooy te hulp en binnen 20 minuten konden beide teams hun weg weer vervolgen.

Het tweede deel van de proef bleek een stuk sneller, met hier en daar wat duinen. Op één van die duintjes liep de truck van Michiel echter vast; de regenval had ook hier voor een extra moeilijkheidsgraad gezorgd. Daardoor waren ze genoodzaakt om voor het eerst deze Dakar de schep te gebruiken. Maar door fanatiek te graven, konden ze na een kwartiertje weer door.

Het laatste stuk van deze rit was echt “high-speed”. Michiel Becx kon plankgas naar de finish racen, waar hij als 22^e truck eindigde. De afsluiter van de marathon-etappe was weer eens een lekker ouderwetse Dakar etappe gebleken.

Michiel Becx, Edwin Kuijpers en Bernard der Kinderen leven met een goed gevoel naar morgen toe. Dan wordt de laatste etappe de Dakar 2020 editie verreden, over een afstand van 374 kilometer. In deze rit naar Qiddiya zullen ze als afsluiter nog een rondje rijden voor de koning van Saoedi-Arabië.

Vandaag, 17 januari, stond de laatste etappe van de 2020 editie van de Dakar rally in het schema. De route liep van Haradh naar Qiddiyah met daarin een relatief korte proef van 166km.

Het zou voor Michiel Becx een hele snelle proef worden, maar qua navigatie was het één van de uitdagendste. Navigator Edwin Kuijpers had zijn handen dan ook vol. Hun Iveco truck reed als 16^e over de eindstreep van deze proef, en dat was maar 5½ minuut achter Janus van Kasteren, hun kopman.

Daarna ging de rit naar Qiddiyah waar de komende tijd het grootste autosport- en entertainment-park ter wereld uit de grond wordt gestampt. Dat kunnen ze hoor, die Saoedi’s! Bij Qiddiyah hebben ze nog een laatste proefje gereden van 13km om tenslotte voor het oog van de Saoedische koninklijke familie te finishen.

Michiel Becx, Edwin Kuijpers en Bernard der Kinderen zijn met hun Iveco Trakker op een 16^e plaats in het algemeen truck-klassement geëindigd en daarmee zijn ze de hoogstgeplaatste service-truck van het vrachtwagenklassement. Dit is een echte super goede prestatie van het hele team; een topteam is het (!) met goede monteurs die de truck zonder problemen naar de finish gebracht hebben. Chapeau, en dank aan allen die deze jongensdroom waar hebben gemaakt!

De dag na de finish is zo’n typisch moment om de film van de afgelopen 2½ week nog eens even terug te spoelen. Wat is er veel gebeurd, wat hebben we weer veel meegemaakt en wat zijn we trots op ons team. Je komt ook al snel tot de conclusie dat je een jongensdroom hebt verwezenlijkt! Het hele Dakar avontuur is vanaf dag één voorbijgevlogen en nu we op de terugweg naar huis zijn, beseffen we pas echt wat een fantastische beleving het was.

Dit gevoel wordt geïllustreerd door een aantal zaken die echt indruk op ons gemaakt hebben (in willekeurige volgorde):

• We zijn trots op onze kopman Janus van Kasteren die samen met Darek en Marcel, een topprestatie heeft neergezet, door als zesde te eindigen in het truck-klassement. En dat tussen alle fabrieksteams met professionele rijders en bovendien in een voor hem compleet nieuwe truck.
• Ook Vick Versteijnen en zijn team verdienen onze lof; Vick, Teun en Andre hebben ondanks hun technische tegenslagen altijd de spirit blijven houden om een goede prestatie neer te zetten.
• Het landschap in Saudi-Arabië was zeer indrukwekkend en enorm divers. Wat een mooi en uitgestrekt land is dat.
• Chapeau aan alle monteurs van team De Rooy. Ze hebben dag en nacht doorgewerkt om alle Iveco Trucks iedere ochtend weer fris en fruitig aan de start te krijgen.
• Uiteraard zijn we ook dank verschuldigd aan onze eigen technische crew, Sven, Jarno, Roel en Patrick, die onze Iveco Trakker zonder enig technisch probleem door deze zware rally hebben geloodst!
• Het teammanagement van Petronas team de Rooy Iveco was ook een belangrijke factor voor ons succes. Bedankt voor het vertrouwen in ons Becx-team en voor jullie bijdragen.
• En tenslotte willen we een woord van dank richten aan onze rots in de branding Bernard der Kinderen! Met zijn jarenlange ervaring en rust heeft hij ons in moeilijke momenten er doorheen geholpen!

Eén ding staat als een paal boven water; de DAKAR 2020 kunnen we met een goed gevoel afvinken ✅.